- Σαργών
- Όνομα τριών αρχαίων βασιλιάδων της Μέσης Ανατολής. Ο πρώτος, που λέγεται Σ. ο Μέγας, υπήρξε βασιλιάς της Ακκάδ τον 24o αι. π.Χ. και ιδρυτής του πρώτου μεγάλου σημιτικού βασιλείου της Μεσοποταμίας. Η μορφή του περιβάλλεται κατά μεγάλο μέρος από το θρύλο, που τον θέλει ιδρυτή της πόλης Ακκάδ. Ένα βαβυλωνιακό έργο ιστοριογραφικού χαρακτήρα αφηγείται μια νικηφόρα στρατιωτική εκστρατεία του Σ. στη νότια Μεσοποταμία και τον αποκαλεί «βασιλιά του πόλεμου». Το βασίλειο του επεκτάθηκε, σε σύντομο χρονικό διάστημα, από τη νότια Μεσοποταμία ως τη Μεσόγειο.
Περισσότερο γνωστοί όμως είναι οι άλλοι δύο Σ., Ασσύριοι βασιλιάδες και ιδιαίτερα ο Σ. B’. Ο Σ.Α’ βασίλευσε στην Ασσυρία στις αρχές του 18ου αι. π.Χ. και υπήρξε, όπως φαίνεται, ο τελευταίος μεγάλος ηγεμόνας του αρχαίου ασσυριακού βασιλείου. Ο Σ. Β’, o οποίος υπήρξε ιδρυτής της δυναστείας των Σαργωνιδών και με τον οποίο αρχίζει η ιστορική περίοδος που είναι γνωστή ως νεοασσυριακή, βασίλευσε μεταξύ 721 και 705. Συνεχίζοντας το μεγάλο επεκτατικό έργο που είχε αρχίσει ο προκάτοχος του Τιγλάθ - Πιλάσαρ Γ’ (745-727 π.Χ.), ο οποίος είχε πολεμήσει νικηφόρα στη Συρία και στην Παλαιστίνη, ο Σ. Β’ άρχισε τη βασιλεία του με μια περίφημη εκστρατεία κατά της παλαιστινιακής πόλης Σαμάρειας, την οποία κατέλαβε (721 π.Χ.), εξορίζοντας κατόπιν όλους σχεδόν τους κατοίκους της περιοχής όπου εγκατέστησε άλλους πληθυσμούς, από τους οποίους προήλθαν οι Σαμαρείτες. Αργότερα πολέμησε νικηφόρα εναντίον των Αιγύπτιων και των Ελαμιτών.
Σαργών B’, ανάγλυφο του 7ου αιώνα π.Χ.
Dictionary of Greek. 2013.